رمضان ماه مناجات و دعا / رمضان پر بود از شور و صفا
ماه خالص شدن از کبر و ریا / رمضان ماه رسیدن به خدا

یا اله الخلق یا رب الفلق / ای خدای انجم و شمس و شفق
از تو می خواهم در این ماه شریف / چشم پوشیدن ز جرم ما سبق

حکمت روزه داشتن بگذار / باز هم گفته و شنیده شود
صبرت آموزد و تسلط نفس / و ز تو شیطان تو رمیده شود

ای در غرور نفس به سر برده روزگار / برخیز ، کارکن ، که کنونست وقت کار
ای دوست ! ماه روزه رسید و تو خفته‌ای / آخر زخواب غفلت دیرینه سر برآر

در خلوت شب ز حــق صـدا می آید / از عطر سحر بوی خدا می آید
با گوش دگر شنو به غوغای سکوت / کز مرغ شب ، آواز دعا می آید
ماه رمضان مبارک

رمضان شهر عشق و عرفان است / رمضان بحر فیض و احسان است
رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن / گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است

رمضانا تو بهترین ماهی / چون که ماه ضیافت اللّهی
خوش عمل هر که بود در رمضان / ترک منکر نمود در رمضان

ای دوست ز رحمت دل اگاهم ده / در ماه دعا سیر الی اللهم ده
ماه رمضان و ماه مهمانی توست / در محفل مهمانی خود راهم ده

ای روزه داران اگر چنین می خواهید ، دهان از آنچه غیر خدایی است ببندید
و چشم را به آنچه شیطانی است نگشایید و گوش را آلوده هر زمزمه پلید نسازید
و حتی خیال باطل را هم از دروازه دلها بزدایید .

ماه رمضان آمد، آن بند دهان آمد / زد بر دهن بسته تا لذت لب بیند
آمد قدح روزه، بشکست قدح ها را / تا منکر این عشرت بی باده طرب بیند .

نهج البلاغه: آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستینها را بالا بزن ، آنگاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست به کار شده است .

می گویند هر وقت آب می نوشی بگو یا حسین(ع)
این روزها که آب می بینی و نمی نوشی آرام بگو یا اباالفضل(ع)

سزاوارترین مردم به احترام کسانی هستند که به تادیب خود می کوشند .

در میکده گشودند، خدایا مپسند، که درین بزم و طرب ما، سوی تقوا نرویم .

کاش که همسایه ما می شدی ، مایه آرامش ما می شدی هر که به دیدار تو نایل شود،یک شبه حلال مسائل شود
“ یا مهدی ادرکنی ”
ماه اجابت دعا و رحمت خدا مبارک