من با که گویم این که بهارم خزان شده
ماهم به خاک تیره غربت نهان شده
بانوی بی نشان که به هرسو نشان زاوست
رفت از برم به قامت همچون کمان شده

سهمش از این دنیا مگر چه بود؟
قرار دل و گیرایی دستانت، که در شکستگی ها، پهلوی او بود. که همان ها را هم برای خاطر غریبش، زیاد می دیدند.

حسن تب دارد و در خواب گوید:
نزن سیلی ستمگر درد دارد

مودت به محبتی می گویند که ابراز شود
مثلاً با هیزم
مثلاً با غلاف
مثلا با...
قل لا أسألکم علیه أجراً إلا المودّة فی القربی

سلام من به تو ای بانویی که مرد نبردی
ز غیر هر چه که دیدی به یار شکوه نکردی
سلام من به بازو کبودی رویت
به سرخ فامی اشک تو و سپیدی مویت

با علی رفتم بقیع اما چه سود
هر چه گشتم فاطمه انجا نبود
یا علی قبر پرستویت کجاست
ان گل صد برگ خوشبویت کجاست
هر چه باشد من نمک پرورده ام
دل به عشق فاطمه خوش کرده ام

فاطمه (س) از پیامبراكرم(ص) نقل كرده كه فرمود: این جبرئیل (ع) است كه مرا خبر مى دهد: همانا خـوشبخت واقعى كسـى است كه على را، در زندگى ام و پس ازمرگم دوست داشته باشد. ( بهجه، ج 1،ص 271)

فـاطمه (س) از پیـامبـر اكـرم نقل كـرده كه فـرمـود:
همانا خـداوند عزوجل ذریه هر یك از فرزندان مادرى را سبب ارتباط و خـویشاوندى قرار داده كه به وسیله آن ذریه به او منسـوب مى شوند مگر فرزندان فاطمه كه مـن سـرپـرست و خـویشـاونـد آنها هستـم (و به مـن منسـوب مـى شـونـد). ( فـرائد السمطین، ج 2، ص 77)

سلام ای نور هستی / سلامت می کنم / سلام ای گوهر بقیع / سلامت می کنم / سلام ای مادر خوبم / سلام ای عفت و ایمان / سلامت می کنم خانوم / سلامت می کنم بانـــو / سلامت می کنم مادر / سلامت می کنم.....

بانوي نور...
شرمنده ايم كه بهاي حسيني شدن ما,بي حسين,شدن تو بود و شرمنده تر آن كه تو بي حسين شدي و ما حسيني نشديم...

گفتمــش نقــاش را از غـربت زهـرا بکـش گـریه کرد و با قلم یک چادر خاکی کشید گفتمش پـس غربت زهرا کجای نقش بود ناله کـرد و زیر چـادر غنچه ای پرپر کشید

فاطمه يگانه خانمي است كه خداونداسمي ازاسماءخودرابه وي عنايت كردوفاطمه اش ناميدبخاطراينكه شيعيانش ازاتش دورند

در مَجد وشرف یکّه و تنها هستی / در فخر تو بس ، اُمّ ابیها هستی
مریم که مقدس شده یک عیسی داشت / تو مادر یازده مسیحا هستی . . .

حضرت حيدربنام فاطمه حساس بود/خلقت ازروزازل مديون عطرياس بود/ايكه ره بستي ميان كوچه هابرفاطمه/گردنت راميشكست آنجااگرعباس بود/شهادت حضرت فاطمه(س)تسليت باد

با کینه و بغض بی امان می آمد/با هیزم و آتش روان می آمد/آینه مگر چقدر طاقت دارد/از ضرب لگد در به زبان می آمد