دوست داشتن مثل پرگاره، يه سرش سوزنه مثل شما كه يه جا نشستى وسر ديگش مداده مثل من كه همش بايد دورت بگردم

به وسعت قلب كوچكم به يادت هستم،شايد كم باشد اما قلب هر كس تمام زندگي اوست

از شروع نفسهای حضرت آدم،تا پایان نفسهای آخرین آدم بيادتم

عمر من در عشق خوبان سر رسيد. موی من از ناز خوبان شد سفيد. ناز کردن بر من از ديوانگيست. صيد من چون صيد مرغ خانگيست. من چه دارم کز تو پنهانش کنم ؟ جان تقاضا کن که قربانت کنم.

تكيه بر ديوار كردم خاك بربختم نشست / خاك بربختش نشيند هر كه با يارم نشست

نفس بده که برایت نفس نفس بزنم.نفس بجز تو نخواهم برای کسی بزنم.مرا اسیرخود کردی دعایم کن. که آخرین نفس را در این قفس برای تو بزنم.

ي گوني عشق ميفرستم واست ; عشقاش واسه خودت و گونيشم واسه نونه خوشکاتون،

از اینکه تو را دارم ، زندگی را زیبا میبینم ، سپاس میگویم او را که تو را به من داد.

اگر میتوانستم بدون تو بمیرم ، تا به حال صدها بار مردم ، ولی زنده شدم ،‎ ‎به عشق تو بیخیال آن دنیا شدم .

میپذیرم همه ی تاریکی ها را ، غصه های تلخ دنیا را ، غمهای ناتمام روزگار را ، اما نمیپذیرم یک لحظه غم بی تو بودن را .

مثل کبریت کشیدن در باد
دیدنت دشوار است!
من که به معجزه عشق ایمان دارم
می کشم آخرین دانه ی کبریتم را در باد
هر چه بادا باد

''خرابه های قلبم از تمام خانه های جهان زیباتر است چون تو در آن سکونت داری.

دلمان كه ميگيرد تاوان لحظاتی هست كه دل ميبنديم

به اندازه ی "چاے داغ" شبهای امتحان دوست دارمت...
اما اضطراب نميگذارد
نه "گرمايت"را حس كنم،
نه "آرامشت" را...

تو نيز به احساست بياموز، " نفس نكشد "
چرا كه هواى دلها آلوده ست...
اينجا فاصله ى يك عشق تا عشق بعدى
" يك نخ سيگار " است!