بی توسرگردانم در مداری گمنام میگریزم از خود عاشقی نا آرام....

چرا حالت پریشونه؟ چرا مایوس و دلسردی؟ خداحافظ نگو وقتی هنوزم میشه برگردی...

آن چشم ها هنوز رهایم نمیکنند فکری به حال دغدغه هایم نمیکنند آن چشم های آبیه دریاییت هنوز از ساحل سکوت رهایم نمیکنند من دفتری پر از غزلم ازترانه ام لب هایت عاشقانه هجایم نمیکنند...

آواز گل های غزل سازت چرا از هنهنای کوچه صدایم نمیکنند من زخمی هزار زبان تغزلم آن دست های گرم دوایم نمیکند...

آن خاطرات گم شده در ذهن بادها یک لحظه بی تو از تو جدایم نمیکنند آن چشم ها که عامل ویرانیه منند یک قطره گریه نیز برایم نمیکنند...

صبر کردن دردناکه وفراموش کردن دردناکتر ولی از این دو دردناکتر اینه که ندونی باید صبر کنی یا فراموش

نويسم نامه اي از بينوايي
ببندم بر پر مرغ هوايي
ببر مرغك به دست مادرم ده
بگو صد دادو بيداد از جدايي...

مهربانی تو پناهگاهی ست...
تا پرندگان پاییز را
از زمستان این کوچه بگذراند...

من همینم یادی از نفس افتاده با پری خون آلود در قفس افتاده....

تمام‌ پیاده‌روهای‌ جهان‌!
اگر گذرنامه‌ بخواهند …
چشمان‌ تو را نشانشان‌ می‌دهم‌‌!

ای فلک گر مرا نمیزادی اجاقت کور بود ! من که خود راضی به این خلقت نبودم زور بود ؟ من که باشم یا نباشم کار دنیا لنگ نیست . من بمانم یا بمیرم هیچکس دلتنگ نیست ...

غرور هدیه شیطان و دوست داشتن هدیه خداست . هدیه شیطان را به رخ هم میکشیم و هدیه خدا را از هم پنهان می کنیم

عذاب یعنی اونکه دوسش داری بشینه بغلتو از اونکه دوسش داره واست بگه...!

امروز برايت اينگونه دعاكردم !
خدايا ! بجز خودت به ديگري واگذارش نكن ! تويي پروردگاراو !
پس قرارده بي نيازي درنفسش !
يقين دردلش ! اخلاص دركردارش ! روشني درديده اش ! بصيرت در قلبش ! و روزي پر بركت در زندگيش .آمين

تو از باغ نرگس فريباتري، ز لبخند خورشيد زيباتري، تو آن شعر نابي که حافظ سرود، ولي از غزل هم تو زيباتري