تاریخ انتشار : دي 1390
دانی که چرا چوب شود قسمت آتش بی حرمتیش بر لب و دندان حسین است دانی که چرا آب فرات هست گل آلود شرمندگیش از لب عطشان حسین است دانی که چرا خانه حق گشته سیه پوش زیرا که خدا نیز عزا دار حسین است....