ای عباس(ع):بی شک برادری را آموختی به تمام برادران
و چه زیبا طعنه زدی بر قابیل

به یکتایی قسم یکتا است عباس

امیر کشور دلها است عباس

اگر چه زاده ام البنین است

و لیکن مادرش زهرا است عباس
.........................................
ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

دارنـــد .... گـــوشه کــنار شهـر .... تــکـیه مــی‌زنـنـد .... و مــن در غـــم بــی‌تــکــیه‌گــاهی زیــنــب (سلام الله عـلـیـها)

اشکای آسمون میده گواه
داره میرسه کاروون با سوز و آه
لحظه غروبو آسمون گرفته
زینبت تو خیمه باز زبون گرفته
............................................
کم نشه سایه ات از سر من حسین

سلام و درود خدا بر آنان که با تحریم آب،
تن به سازش ندادند...
یا حسین

پرسيدم:ازحلال ماه، چراقامتت خم است؟ آهي كشيدوگفت:كه ماه محرم است.گفتم: كه چيست محرم؟باناله گفت:ماه عزاي اشرف اولادآدم است

فرا رسيدن ماه محرم را به عزادارن راستينش تسليت عرض ميكنم

خاک حرمت ، مهر نماز است حسین (ع)
راه تو ، همیشه چاره‌ساز است حسین (ع)
ای خون تو دشنه بر گلوگاه ستم
از خون تو شیعه ، سرافزار است حسین(ع)

عباس(ع) آمد تا برادری را معنا کند، وفا را شرح دهد، ایثار را الگو باشد، شجاعت را تفسیر کند و دلاوری را مصداقی والا گردد.

دارد.......ساز غمناک ترین مرثیه جهان کوک میشود....علی لای لای....علی لای لای.....علی لای لای ....علی لای لای.......السلام علیک یا علی اصغر(ع)

قصه ی ما به "سر"رسید..........السلام علیک یا سیدالشهدا......

عشق یعنی وقتی محرم نزدیک میشه.....قلبت دوباره به تپش میفته......مث یه امید دوباره.....یه مدت غم های خودتو فراموش میکنی...
چون امام حسین انقدر مهربونه که مارو با همه ی گناهامون از در خونش نمیرونه.....
السلام علیک یا ابا عبد الله......

میگن عناصر اصلی چهارتا هستن
آب آتش خاک هوا
خوب که فکر میکنم میبینم درسته
آبـــــی که از تو دریغ کردند
آتشــــی که به خیمه هایت انداختند
خاکــــی که شد محل سجده ی ما
و
هوایـــــی که عمریست در دلها انداخته ای...
ترکیب این چهارتا شد
*کــــــــربـــــــــــلا*

خداوندا ، به فریاد دلم رس
کس بی کس تویی، ما مانده بی کس
همه گویند: زینب کس نداره
کس زینب تویی، چه حاجت کس
مرا از زندگانی سیر کردند
اسیر حلقه زنجیر کردند
دلم را زیر سم اسب بردند
گلم را طعمه شمشیر کردند

یکی در گوشه ای آهسته گرید
بر آن پیشانی بشکسته گرید
یکی پیراهن خونی در آغوش
گهی نالان و گاهی رفته از هوش
یکی اندر میان دود و آتش
به عرش حق نشسته دود آهش

سلام من به محرم به ناز اشک ابالفضل
به آن دو دست قشنگ و به زخم مشک ابالفضل