باز باران با محرم. ميخورد بر بام قلبم. يادم آمد كربلا را. دشت پرشور و بلا را گردش يك ظهر غمگين.گرم و خونين، لرزش طفلان نالان. زير تيغ ونيزه هارا.با صداي گريه هاي كودكان. اندرآن صحراي سوزان. مي دودطفلي سه ساله. پر زناله.دل شكسته.پاي خسته. باز باران قطره قطره مي چكد از چوب محمل.خاكهاي چادر زينب كه كم كم ميشود گل. بازباران با محرم

فریاد حسین را شنیدیم همه / از کوفه به سوی او دویدیم همه رفتیم به کربلا ولی برگشتیم / از شمر امان نامه خریدیم همه

آنانکه حسین را خدا پندارند...
کفرش به کنار ، عجب خدایی دارند.

سلام من به محرم, محرم گل زهرا
به لطمه های ملائک, به ماتم گل زهرا

اي ديده خون ببار كه محرم است
نزد خداي، ديده گريان مكرم است
ملتمس دعايم.

همه جا زمزمه یا حسین و کربلاست / زمزمه ی ضجه های زینب و بچه هاست
خوشا به حال اونایی که دلهاشون تو بین الحرمین و کربلاست

چون در همه عمر داشتم حب على / آمد به سرم چهارده نور جلى
گفتم که شفیع من کدامین شماست / کردند اشارت به حسین بن على

كاروان امام حسين در راه كربلاست براي همراهي بايد سبكبار بود ما هرچه بود بخشيديم باشد كه شما هم از حق هايتان كه بر گردن اين حقير هست بگذريد خالصانه از همه شما التماس دعا داريم موفق باشيد

محرم باز هم نوبت توست / که بگشایی تمام خاطراتت
ز ایامی که در آن بود شیون / گهی نالیدن و گه سر بریدن

پیراهنی از زخم، به تن دوخته است
این رسم، ز حضرت غم آموخته است
ای سـرو تمــاشاییِ ایــمان، عبـاس!
دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است

جانـت بـه کــویــر تفتــه دریـا بخشید / هفتاد و دو گل ، به متن صحرا بخشید
بـــا جلـــوه ی کــربـلای عـاشـورایی / خـون تــو بـه رنگ سرخ معنا بخشید

محرم ماه آن عبدخدا
محرم اسرار آن هستی فزا
محرم ماهی که در آن ریختندند
میان کربلا خون خدا . . .
عرض تسلیت به مناسبت فرا رسیدن ایام محرم

ضریح تو داره عطر گل یاس
نوازش های دستت میشه احساس
کی میدونه آقا پر میشه شاید
شبا سقا خونه ات با مشک عباس

محرم آمد و دلها غمین شد / غم و عشق وبلا با هم اجین شد
حسین آماده بهر جانفشانی است / دوباره فاطمه قلبش حزین شد

عالم ، همه خاک کربلا بایدمان
پیوسته به لب ، خدا خدا بایدمان
تا پاک شود ، زمین ز ابنای یزید
همواره حسین ، مقتدا بایدمان