همیشه دلتنگی بود و انتظار ، همیشه لبخند بود و به ظاهر یک عاشق ماندگار امروز دیگر مثل همیشه نیست ، حس و حال من مثل گذشته نیست امروز دیگر مثل همیشه نیست ، من هم طاقتی دارم ، صبرم تمام شدنیست

گفتی مرا دوست داری ، اما دوست داشتنت دو روز است ، دیروز گذشت و آخرش امروز است!

فريادها مرده اند، سكوت جاريست، تنهائي حاكم سرزمين بي كسي است، ميگويند: خداتنهاست، ما که خدا نیستیم، پس چرا از همه تنها تریم؟

خسته ام از تظاهر به ایستادگی از پنهان کردن زخم هایم زور که نیست ! دیگر نمیتوانم بی دلیل بخندم و با لبخندی مسخره وانمود کنم همه چیز رو به راه است....!
............اصلأ دیگر نمیخواهم که بخندم میخواهم لج کنم ، با خودم ، با تو ، با همه ی دنیا...! چقدر بگویم فردا روز دیگریست و امروز بیاید و مثل هر روز باشی....؟؟!
خسته ام .... از تو .... از خودم....از همه ی زندگی ..... میخواهم بکشم کنار !
از تو ... از خودم..... از همه ی زندگی .....

چـــــه زیباست و آرامش بخش ، حس خوابی به درازای ابدیت . . .

یک تلنگر کافی بود، برای اینکه بشکنم، بهرحال از مشتت، ممنون!!!

همه مرا به خنده های باصدا می شناسند؛این بالش بیچاره، به گریه های بی صدا از اینجا احمق بودنت شروع می شود؛وقتی می فهمی موجود دیگری را، بیشتر از خودت دوست داری!!!

من ازسوخته دلانم به کسی کینه ندارم/یک شهر پر از دشمن و یک دوست ندارم

خلقت من از روز اول یک وصله ی ناجور بود من که خود راضی به این خلقت نبود زور بود خلق از من در عذاب و من از اخلاق خویش ای خدا از این خلقت چه منظور بود؟؟؟

با طلوع خورشید عشق میشود شروع با غروب خورشید عشق میشود تمام چه شروع زیبایی و چه پایان دل انگیزی ای کاش همیشه همین گونه بود و جایش خالی نبود...

من میبافم تو هم میبافی من کلاه تا سرت را گرم کنم / تو دروغ تا دلم را گرم کنی.

دلتنگ کودکیم یادش بخیر...
قهر میکردیم تا قیامت و لحظه ای بعد قیامت میشد...

خدایا در انجماد نگاههای سرد این مردم دلم برای جهنمت تنگ شده...

در کشور ما شاهی بود برای سرگرمی خود بازیی ساخت که دو تفر بر روی ترازو بروند و هرکس وزنش کمتر بود کشته شود. که از بخت بدم من و یارم روبروی هم افتادیم من برای اینکه یارم زنده بماند 10 روز غذا نخوردم روز مسابقه من خود را سبک گرفتم غافل از اینکه یارم به پاهای خود وزنه وصل کرده بود....

پر میزند از کوچه خیالم باتو با جان و دل عاشقت شدم .
اما تو ؟؟؟؟
یک روز در این کوچه تو را میشکنند امروز من آواره شدم...
فردا تو