ديرآمدي باران دير..
من درجايي در حجم نبودن كسي خشكيدم...

حرفش را ساده گفت : من لایق تو نیستم ، نمیدانم خواست لیاقتم را یادآوری کند یا خیانت خودش را توجیه ...

ديگر قلبم به تنهايي عادت كرد،ديگر اشكم به چشمانم خيانت كرد،ديگر شادي در روزهايم گم شد،

دل من یه روز به دریا زد و رفت / پشت پا به رسم دنیا زد و رفت
زنده ها خیلی برايش کهنه بودن / خودش را در مرده ها جا زد و رفت . . .

گويي پشيماني از رفتن، ولي بدان ديگر نيست حال بازگشتن، بدان كه اين روزها به نبودنت عادت كردن

غمت هر روز بر دلم چنگ ميزند، ميخواهم فراموشت كنم اما مي داني اين دل مگر ميگذارد

لــــــــحظه های ســــکوتم پـــــر هیاهــــــــــو ترین دقــــایق زندگیم هستند
مــــــمـلو از آنــــــچـــه مــــی خواهم بـــــــــــــــگویم و نــــــــــــمی گـــــویم...

دل اگر بستى، محكم نبند، مراقب باش گره كور نزنى، او ميرود، تو ميمانى و يك گره كور !

من همیشه میخندم.تا کسی نفهمه چقدر عاشقم.تا کسی نفهمه دلم واس شنیدن صدای کسی تنگ شده.که یه روزی عاشقم کردو حالا مدتها منو از شنیدن صداش محرووم کرده.میخندم.تا کسی نگه چقدر تو ساده ای.خاک برسرت که هنوز منتظری..باصدای بلند میخندم.به سادگی خودم. به یاد همه شبهایی که گریه هاتو من ارووم میکردم.با صدای بلند به حال غریب خودم میخندم.چون نمیخوام کسی به گریه هام بخنده..

هـر روز صفحه ی نیازمندیـهــا را
زیر و رو میکنـَم ..
میدانــم بالاخره
یکــ روز
به مــن نیاز پــیدا میکنی ...

اگر دلت گرفت ، سکوت کن !
این روزها هیچکس معنای دلتنگی را نمیفهمد . . .

دودی که از دهانم بیرون میاد، دود سیگار نیست!
قلبم سوخته...!
دود میکنه . . .

سوز می آمد…سردم شد…!
برف بود و برف…
بافتم و بافتم…
تارهای “رویا” را به جان پودهای “کمبود”…
کم داشتمت…!
بافتم… رج به رج…
“خیالت” را…
بر تن عریان “تنهاییم”…
و…انگار بودی…!
گرم که نه…
آب شدم… از شرم حضورت…!

درد من حصار بركه نيست ،درد من زيستن با ماهياني است كه حتي فكر دريا به ذهنشان خطور نكرده است...

جای پاهایت بر دل برفی من مانده،به حرمتت بهار دلم همچنان زمستانیست. . .