از بهر تو و هر كه تو را دارد دوست/ آرامش خاطر از خدا ميخواهم

دوستى مهم ترين نيك بختى انسان است "هيوم"

زندگى رو از شيشه جلو نگاه كن نه از آيينه ى عقب

قلب من جايگاه رفيقى است كه شقايق ها حسرت آن را ميخورند

ما كه معتاد رفيقيم و خمار روى دوست/ در مرام ما نباشد ترك اين نوع اعتياد

وقتى با كاميون عشقت از سربالايى پيچ دل من بالا ميرفتى، ميدونستم چيزى جز گرد و غبارت واسه من جا نميمونه

ﺑﻪ ﻛﻌﺒﻪ ﮔﻔﺘﻢ: ﺗﻮ ﺍﺯ ﺧﺎكى، ﻣﻦ ﺍﺯ ﺧﺎﻙ!
ﭼﺮﺍ ﺑﺎﻳﺪﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺗﻮ ﺑﮕﺮﺩﻡ؟
ﻧﺪﺍ ﺁﻣﺪ: ﺗﻮ ﺑﺎ ﭘﺎ ﺁﻣﺪى، ﺑﺎﻳﺪﺑﮕﺮﺩى؛ ﺑﺮﻭ ﺑﺎ ﺩﻝ ﺑﻴﺎ ﺗﺎ ﻣﻦ ﺑﮕﺮﺩﻡ

اگه بينمون اين جاده
=========
يا اين كوهها
\/\/\/\/\/
يا اين دريا
~~~~~~~~~~
يا اين جنگل باشه
¥¥¥¥¥¥¥¥¥¥
هیچ فرقی نمیکنه، بازم به يادتم

” دلتنگى“ حس نبودن كسى است كه تمام وجودت يكباره تمناى بودنش را ميكند
دلتنگتم

ساده اما زيبا؛ مصمم اما بى خيال؛ متواضع اما سربلند؛ مهربان اما جدى؛ سبز اما بى ريا؛ عاشق اما عاقل...
اينگونه زندگى كنيم

هر كس ز خدا ميطلبد راحت جانى/ من طالب آنم كه تو بى غصه بمانى

دلت را جايى ... حوالى خدا ... چهار ميخ كن كه با رفتن اين و آن نرود

دوستان پاك چوبهاى خيسى هستند كه با آتش زندگى نه ميسوزند و نه خاكستر ميشوند

خوشبختی یعنی اینکه؛ خداوند آنقدر عزیزت کند که وجودت آرامبخش دیگران باشد

شاد باش كه از شادى تو دلشادم/ تا تو شادى ز غم هر دو جهان آزادم