درميان رفقا اشرف دلدار تويى / در ترازوى وفا، من كم و بسيار تويى!

دلم قرار نداره / راه فرار نداره
پیام دادم تا نگی / فلانی مرام نداره

با رفیقت مثل چتر رفتار نکن که هر وقت بارون بند اومد ، فراموشش کنی

نه‎ ‎آن دريا كه شعرش جاودانه است،
نه آن دريا كه لبريز از ترانه است،
به چشمانت بگو بسپار ما را،
به آن دریا که ناپيداكرانه است...

ای رفیق باوفا، هر روز دعایت میکنم، گر ندارم زانتیا، موتور فدایت میکنم!

از پنجره روزگار به درخت عمركه مينگرم،خوشتر از ياد عزيزان ثمري نيست مرا

بی خبر ازحال هم،تا صبح خوابیدن چه سود؟برمزار مردگان خویش نالیدن چه سود؟زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید*ور نه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود؟گر نرفتی خانه اش تا زنده بود*خانهء صاحب عزا تا صبح خوابیدن چه سود؟گر نپرسی حال من تا زنده ام *بعد مرگم اشک و نالیدن چه سود؟

امشب میخوام برای تو یک فال حافظ بزنم/ اگر که خوب در نیومد به احترامت بمیرم/ امشب میخوام تا خود صبح فقط برات دعا کنم/ برای خوشبخت شدنت خدا خدا خدا کنم.

تا توانى بارفيقان يكدل و يكرنگ باش / يا مزن لاف رفاقت يا حقيقت مرد باش

دل خرابه چه خرابى جاى آبادى نمونده
خيلى وقته دل تنگم نغمه شادى نخونده!

چه کنیم چرخ فلک مردم ازهم جداست / هرچه راکه میکشیم ازدست خداست!

تمام فصل هايى كه تو برام ساخته بودى پر بود از رنگهاى مصنوعى اما وقتى خدا رو پيدا كردم خودم شدم يكى از فصل ها با رنگ واقعى!

در ميان هر سيب دانه ها محدود است ، در دل هر دانه سيبها نا محدود است . چيستانيست عجيب .
دانه باش نه سيب

پازل دل یکی رو به هم ریختن هنر نیست....
هر وقت با تیکه های شکسته ی دل یک نفر یک دل جدید براش ساختی هنر کردی.

"زندگی آن هنگام زیباست كه بدانی فكري بخاطرت در هیاهوست"