همیشه از خدا بخواه تو رو تمنای دلی کند که مثل خودت پر از محبت باشد

تا عمر ما باشد به دنیا ما رفیقیم ترس از آن دارم بمیرم حس کنی ما نارفیقیم.

آسمون به دریا گفت : این بالا خیلی خوبه ٬ همه جا رو میشه دید ، دریا گفت: این پایین از اون بالا هم بهتره ٬ چون فقط تو رو میشه دید ...

معلم به خط فاصله میگفت خط تیره خوب میدانست فاصله ها چه به روز آدم می اورند

بلبلان از بوی گل مستند و ما از روی دوست. دیگران از ساغر و ساقی و ما از یاد دوست.

تاكه بوديم نبوديم كسي، كشت ما را غم بي همنفسي، تا كه رفتيم همه يار شدند، خفته ايم و همه بيدار شدند ، قدر آيينه بدانيم چو هست نه در آن وقت كه اقبال شكست .

برای تا ابد ماندن باید رفت...
گاهی از قلب کسی و گاهی به قلب کسی..!!

هان اي كوه بلند ! اي سراپا همه پند از تو اين تجربه آموخته ام كه نلرزد تنم از غرش ارابه سنگين زمان ...
كاه بودن سهل است ، كوه مي بايد بود !

من همانم که اگر دوست مرا یاد کند به صفای قدمش دیده خود فرش کنم

مترسك آنقدر دست هايت را باز نكن ، كسى تو را در آغوش نميگيرد ، ايستادگى هميشه تنهايى دارد

روزي شخصي در حال نماز خواندن در راهي بود و مجنون بدون اين که متوجه شود از بين او و مهرش عبور کرد مرد نمازش را قطع کرد و داد زد هي چرا بين من و خدايم فاصله انداختي مجنون به خود آمد و گفت من که عاشق ليلي هستم تو را نديدم تو که عاشق خداي ليلي هستي چگونه مرا ديدي...

در دفتر زندگيت براي سفيد ماندن صفحه غصه هايت هميشه دعا ميکنم...

کدامین چشمه سمی شد که آب از آب میترسد وحتی ذهن ماهیگیر از قلاب میترسد ، گرفته دامن شب را سکوتی آنچنان مبهم که اشک از چشم و چشم از پلک و پلک از خواب میترسد ....

شبی خوش و دگر شبی غمگین عمر گذشت و زندگی بود همین

دور بودن از عزیزان مشکل است، امتحان باوفایی در جدایی حاصل است، گرچه من دورم ز پیشت ای رفیق، دوریت دریا و یادت ساحل است...