پشت دریاها شهر یست که یک دوست در آن جا دارد، هر کجا هست ، به هر فکر ، به هر کار، به هر حال، عزیز است خدایا تو نگهدارش باش.

گاه گاهی بیادت غزلی میخوانم ، تا نگوئی که دلم غافل از آن عهد و وفاست ، ماه رو یان همه گر با دل من خوب شوند خوب من ، با همه خوبان حساب تو جداست.

ز پس فتنه از پیش و پس میرسد,
مجالی برای نفس میرسد.
فراوانی است و فراوانی است.
به هر مرغ چند قفس میرسد

خنده را معنیه سرمستی نکن
آنکه میخندد غمش بی انتهاست.

شادی پروانه ای است که هرچه تقلا کنی نمیتوانی آن را شکار کنی.باید آرام باشی تا روی شانه ات بنشیند.شانه هایت پر از پروانه...

از " مـانـدن " کــه چیــزی نـمی دانی
لااقـــل....
درســـت رفتـــن " را یــاد بگیـــر .....

ای قطار ، راهت را بگیر و برو ! دیگر نه کوه توان ریزش دارد و نه ریزعلی پیراهن اضافه ، دیگر هیچ چیز مثل سابق نیست .

هربار که کودکانه دست کسی را می گرفتم ، گم میشدم ، حالا آنقدر که در من هراس گرفتن دستی است ، اضطراب گم شدن نیست !

وقتی از آدمی بت می سازی ، همه ی رفتارهایت تبدیل به عبادت می شود و این بزرگترین خیانت به خود است . . .

گاهی آنقدر خدا زود به خواسته هایمان جواب میدهد که باورمان نمیشود از طرف او بوده
اینجاست که میگوییم « عجب شانسی آوردم »

تو را به خاطر همه چیز
بخشیدم ...تا بخشیده و آسوده شوم ....
خواستم تا زندگی کنم ...بی دغدغه گل همیشه بهار ...پس در شبی که
گذشت بخشیدم ...بخشیدم تورا به همه گل های همیشه بهاری...

ماهيگير دلش سوخت...
اينبار ماهي بود كه از تنهايي قلاب را رها نميكرد...!!!

اینجا در سرزمین ما گرگ ها هم افسردگی مفرط گرفته اند.دیگر گله را نمی درند...کمی آنطرف تر دل به نی چوپان سپرده اند

هرچه ناديدني از مردم دنيا ديدم باورم گشت كه آسايش نابيناچيست

خدایـــا ... از مــن بگیــر آنچه که تورا از مـــن میگیـــرد !