دوبیگانه ی همدرد ازدو خویش بی درد به هم نزدیکترند…… دکتر علی شریعتی.

معلم پسرک راصدازدتا انشایش راباموضوع علم بهتراست یاثروت رابخواند پسرک باصدای لرزان گفت ننوشته ام، معلم باخط کش چوبی پسرک راتنبیه کرد واورا پایین کلاس پادرهوانگه داشت پسرک درحالیکه دستهای قرمز وباد کرده اش رابه هم میمالید زیرلب میگفت آری ثروت بهتراست چون اگرداشتم دفتری میخریدم وانشایم رامینوشتم …

پدرم گفت و چه خوش گفت که در مکتب عشق
هر کسی لایق آن نیست که برادر باشد . . .

اگر دیگران را در مشقت ها و سختی ها دلداری دهیم خود نیز تسکین می یابیم

این دیونگیست
که از همه گلهای رُز تنها بخاطر اینکه
خار یکی از آنها در دستمان فرو رفته است متنفر باشیم
که هیچ عشقی را باور نکنیم بخاطر اینکه
در یکی از آنها به ما خیانت شده است

پرنده لب تنگ ماهي نشسته بود ، و به ماهي نگاه ميکرد و مي گفت : سقف قفست شکسته چرا پرواز نمي کني

گاهی گمان نمیکنی ولی میشود-گاهی نمیشودنمیشود که نمیشود.
گاهی هزار دوره دعا بی اجابتست- گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود.
 

انچه نامش"زندگي"بود ماراكشت؟مانده ام آنچه نامش"مرگ"است باماچه كند...!

زمان چقدرسریع میگذردوماچقدرآسوده خاطربه امیدفردای مینشینیم که دقیقا مثل دیروزاست...

نيازى نيست انسانها را امتحان کنيد,کمى صبر کنيد خودشان امتحانشان را پس مى دهند ...!

بیاموزیم که اگرستاره نیستیم،ابرهم نباشیم که جلوی درخشش ستاره رابگیریم...

بودم دیدم با دیگری شادتری رفتم. . . . .

دیگران برای خوابیدن قصه میگویند ما قصه خود را میگوییم تا دیگران بیدار شوند.

در بیکرانه زندگی 2 چیز افسونم میکند! آبی اسمان که میبینم و میدانم که نیست و خدایی که نمیبینم و میدانم که هست . . . . .(دکتر علی شریعتی)

تونلها هم راست ميگويند از دل سنگ هم ميشود راهي پيدا كرد.