گاهی وقتا حرفی جز یک معذرت میخواهم بر زبانت نمیاید آری وقتی معشوقه ات را میرنجانی و وقتی نمتوانی خودت را به کنارش برسانی و تنگ در آغوشش بکشی و با نگاه هایت بفهمانی که اشتباه کرده ای تنها راه همین است یک جمله کوتاه و ساده
عزیزم تو بهترینی و لایق بهترین ها مرا ببخش

بسلامتی اون کسی که همیشه به یادمونه و دوستمون داره ولی حجب و حیاش اجازه ابرازش رو بهش نمیده- کمن ولی هستن-هر کدوممون حداقل یکیشون را میشناسیم

دلبستگي؛مثل حس برگ به درخته،وقتی از درخت کنده میشه،باز به پاش میفته!

سالهاست دیگر زبان سرخ ، سر سبز را بر باد نمی دهد.
حال با زبان سبز ، دل سرخ را آتش می زنند ...

تو که دست به نوشتن آشناست دلت از جنس دل خسته ماست دل دریا رو نوشتی همه دنیا رو نوشتی
دل مارو بنویس
بنویس هر چه که مارو به سر اومد بد قصه ها گذشت و بدتر اومد بگو از ما که به زندگی دچاریم لحظه ها رو میکشیم نمیشماریم
بنویس از ما که در حال فراریم تویه این پائیز بد فکر بهاریم

میخوام این بار با همه عاشقا فرق داشته باشم میخوام عاشقت باشم ولی خیلی متفاوت
عزیزم من آشغطم
متفاوت متفاوت

پسر نگاهی به دختر کرد و گفت:حالا که کنار ساحلیم بیا ارزوهای قشنگ کنیم...دختر با بی میلی قبول کرد!
پسر چشمانش را بست و گفت:کاش تا آخر دنیا عاشق هم باشیم...
دختر چشماشو بست و گفت کاش دنیا الان تموم بشه...
وقتی چشماشو باز کرد پسر رو ندید فقط چندتا حباب روی آب دید...بزن لایکو به افتخار همه پسرای عاشق...

برای پیش تو بودن “بلیط” لازم نیست
مرور قصه ی دل کافی ست . . .

هرگز به دست اش ساعت نمی بست
روزی از او پرسیدم
پس چگونه است
که همیشه سر ساعت به وعده می آیی؟
گفت:
ساعت را از خورشید می پرسم
پرسیدم
روزهای بارانی چطور؟
گفت:
روزهای بارانی
همه‌ی ساعت ها ساعت عشق است!
- راست می گفت
یادم آمد که روزهای بارانی
او همیشه خیس بود-

گوینــــــــــــــــــــــــــــــد : غروب جاییست که زمین و آسمان را می بوسد
امشـــــــــــــــــــب برای تو غروب میکنم !!!!!

من نشانی از تو ندارم ولی نشانیم را برای تو مینویسم :
در عصر های انتظار به حوالی بی کسی قدم گذار
خیابان غربت را بیدا کن
وارد کوجه تنهایی شو
کلبه غریبی ام را بیدا کن
کنار بید مجنون خزان زده
و کنار مرداب ارزوی رنگی ام
در کلبه را باز کن
به سراغ بغض خیس بنجره برو
حریر غمش را کنار بزن
مرا خواهی دید با بغضی کویری که غرق اشک پشت دیوار تنهایی ام نشسته امــــ

نمیدانم چگونه هنوز دست و پایت سالم هستند وقتی آنگونه سخت از چشمانم افتادی

ایستادن،اجبار كوه بود و رفتن سرنوشت آب؛
افتادن تقدیر برگ است
و صبر،پاداش آدمی!
پس بی هیچ پاداشی حراج محبت کنیم که همه ما خاطره ایم...

زیباست پاییز،اما فقط برای قدم زدن....، فصل دیگری بیا!

کاش;خداوند توانی میدادتا آنهارا که بارها گریانده ام "فقط"یکباربخندانم