در حضور واژه های بی نفس...
صدای تیک تیک ساعت را گوش کن...
شاید مرهم درد ثانیه ها را پیدا کنی...

برای دوست داشتنت محتاج دیدنت نیستم...
اگر چه نگاهت آرامم می کند ...
محتاج سخن گفتن با تو نیستم...
اگر چه صدایت دلم را می لرزاند ...
محتاج شانه به شانه ات بودن نیستم...
اگر چه برای تکیه کردن ،شانه ات محکم ترین و قابل اطمینان ترین است!
دوست دارم ،نگاهت کنم ...
صدایت را بشنوم...
به تو تکیه کنم
دوست دارم بدانی ،حتی اگر کنارم نباشی ...
باز هم ،نگاهت می کنم ...
صدایت را می شنوم ...
به تو تکیه می کنم ...
همیشه با منی ،و همیشه با تو هستم،هر جا که باشی...
و باز هم سه نقطه های بی پایانِ من...

می خواهم امشب از ماه قول بگیرم که هر وقت دلم برایت تنگ شد...
در دایره حضورش تو را به من نشان دهد...
می خواهم امشب با رازقی ها عهد ببندم... هر وقت دلم هوای تو را کرد...
عطر حضور مهربان تو را با من هم قسمت کنند...
می خواهم امشب با دریای خاطره ها قرار بگذارم...
که هروقت امواج پر تلاطم یادها خواستند قایق احساس مرا بشکنند...
دست امید و آرزوی تو مرا نجات دهد...
می خواهم امشب با تمام قلب هایی که احساس مرا می فهمند و می شنوند...
پیمان ببندم که هر وقت صدای قلب بی قرارم را هم شنیدند...
عشقم را سوار بر ضربانهای بی تابی به تو برسانند...
و باز هم سه نقطه های بی پایانِ من..

قـــــلبــی داری بــه وســعت هــفــت دریـــا و بـــی نهـــایتـــی آسمــانهــا....
بـــــایــد منطـــقــی بـــاشم!!
حــــق داری اگــــر دلـــت بـــرایــم تنـــگ نمــــی شـــود...
مـیــلاد تهـــرانـــی

حرفاي دل ما رو فقط کیبرد میفهمه
و آخرش با Backspace ختم میشه...

قانعم!!
او قسمت من نبود!!
مال مردم بود!!
قربان دلم كه مال مرد خور نيست

عـشـق “خـیـالـی” بـهـتـرازعـشـق واقـعـیـه، کـه خـیـال مـیـکـنـی”عــشــقــتــه”…

ستاره در هوا می بینم امشب / زمین در زیر پا میبینم امشب
خدایا مرگ ده تا جان سپارم/ که یار خود جدا می بینم امشب

آسـمـون و مـاه نـقـره ش بـا یـه عـالـمـه سـتـاره / شـاهـدن کـه ایـن بـریـدن دیـگـه بـرگـشـتـی نـداره...

به جهنم که نیستی... مگر مغولها یه قرن تمام حمله نکردند؟ مگر نگذشت؟
نبودن تو هم میگذره!!!!

چه سود گر بگویمت تو را به خواب دیده ام
و یا که نقش روی تو به جام پر شراب دیده ام ...
تو یک خیال دور بیش نیستی و دست من به دامنت نمی رسد
تو غافلی و من تمام می شوم و دیدگان پر ز راز من
هزار بار گفته با دلم ...
که من سراب دیده ام ...
که من سراب دیده ام ...

چه سود گر بگویمت که بی تو کیستم و چیستم
که بحر پر خروش من توئی و ساحل صبور و بی فغان منم ...
چه سود گر بگویمت و من درون موجهای سر کشت تمام هستی و وجود خویش را چو یک حباب دیده ام ...
چه سود گر بگویمت که من ز دوری تو هر نفس
چو شمع آب می شوم و اشکهای گرم من
به دامن شب سیاه می چکد و من میان قطره های چون بلور آن
محبت تو را چون نقش سرد آرزو به روی آب دیده ام ...

چه سود گر بگویمت که شام تا سحر نخفته ام ویا اگر دمی به خواب رفته ام تورا به خواب دیده ام ...
چه سود گر بگویمت که بی تو، با خیال تو، به می پناه برده ام و نقش آن دوچشم قصه گو به جام پرشراب دیده ام ...
چه سود گر بگویمت که دوریت چو شعله های تند تب به خرمن وجود من
شراره های درد میزند و من درون آن زبانه ها
بنای این دل رمیده را ز بن خراب دیده ام ...

هستن آدم هايي كه عاشقن.
عشقشون تركشون ميكنه.
اما...
هرگز نميگن اي كاش هيچوقت با هم آشنا نميشديم...

ویــــــــژه D$D$D
یـکـی از لـذتـهـایـی کـه دیـگـه نـیـسـت ..
تـــــــــو بـــــاشــــــی ونـاز و اَدات و سـوالایِ هـمـیـشـگـیـت :
_ دوســــم داری ؟
مـــن : اوهــــوم
_ چـقـد ؟
مـــن: بـیـشتـر از جـونـم
_ عـاشـقـمـی ؟
مــن: اوهــوم
_ چــقــد ؟
مـــن: از ایـنـجـا تـا خــــــــــــدا ..
دیـــگـــه نـــیـــســـتـــی .. دیــگــه نـــیــسـتــم .. دیـگـه سـوال و جـوابـی نـیـسـت ..
لایـــــــــــــــک=نـاتـمـوم مـونـدن وعـده هـایِ مـــــــــــــــــا