تاریخ انتشار : بهمن 1399
من از راهی دور ..
برای خواندن خواب های تو آمده ام ..
من از راهی دور
برای گفتن از گریه های خویش
راهی نیست...
در دست افشانی حروف
باید به مراسم آسان اسم تو بگردم ...
من به شنیدن اسم تو عادت دارم ...
من
مشق نانوشته ام به دست نی !
خواندن از خواب تو آموخته ام به راه
من
باران بریده ام به وقت دی..
گفتن از گریه های تو آموخته ام به راه
به من بگو
در این برهوت بی خواب و طی..
مگر من چه کرده ام ؟!
که شاعر تر از اندوه آدمی ام آفریده اند؟
#علی_صالحی