تاریخ انتشار : خرداد 1399
باشد که روزگار ببیند ..
بخندد به دل بی صاحب ما ..
این همه باهم و تنها بودن را ..
دلهای سرشار از نبودن را ..
خاطراتِ خاکستریِ جانکاه را ..
جعبهی مدادرنگیِ بی قرمز و صورتی و سبز را ..
این همه کوردل و دلِ کور را ..
روزگاری، مهری، وفایی، عشقی، یک دل سیر خنده را ..
بِباید زیست به ناچار ..
ابر بهاری کو؟
خیالِ باریدن ندارد؟!
#هدیهدریــا