چقدر شعر خوندم
چقدر الکی آنلاین بودم پنج سااااااال خیلیه ها!!!
چقدر منتظرش بودم شاید بیشتر از هزار شب گریه کردم
چقدر رویا بافتم آرزو دوختم که یه روز خوشبختی رو تن هر دومون کنم
چقدر به خودم دلداری دادم این نیز بگذرد
گذشت گذشت گذشت بازم گذشت
شاید عشق همش دروغ بود شاید همش توهم بود
ولی من از راه رفته پشیمون نیستم
خوشیش گذشت ، غمشم میگذره
فقط خدا ببخشه مارو
شاید منم یه روز برسم به حرف شهریار
سهل باشد همه بگذاشتن و بگذشتن. کاین بود عاقبت کار جهان گذران.
۲۱/۵/۹۸