تاریخ انتشار : آذر 1396
فریدون مشیری . شکوه روشنایی
افق تاریک ،
دنیا تنگ ،
نومیدی توان فرساست .
میدانم .
ولیکن ، ره سپردن در سیاهی ،
رو به سوی روشنی ، زیباست ؛
می دانی؟
به شوق نور ، در ظلمت قدم بردار.
به این غم های جان آزار ، دل مسپار !
که مرغان گلستان زاد ،
که سرشارند از آواز آزادی
نمی دانند هرگز ، لذت و ذوق رهایی را.
و رعنایان تن در نور پرورده ،
نمی دانند درپایان تاریکی ، شکوه روشنایی را !