تاریخ انتشار : شهريور 1394
مـادر مـی گـویـد خـیـال پـرداز شـده ام
ایـن روزهـا بـه دلـم افـتـاده مـی آیـی
صـبـح هـا مـوهـای جـمـع زده ى روىِ سـرم را بـر شـانـه ام مـی افـشـانـم
هـمـانـنـدِ دخـتـرانِ شـاداب و جـوان دامــن مــی پـوشــم
لـبـاسِ سـفـیـد تــن مــی كـنــم
حــتـی رژ هــم مـی زنـــم
مـنـتـظــر مــی مـانــم تـا زنـگِ در را بـزنــی
بیــا تـا بـه مــادرم ثـابــت کــنـم مــن مـتـوهــم نــیــسـتــم
فـقــط یـک یـعـقــوبــم در لــبــاسِ زلـیــخـا