تاریخ انتشار : فروردين 1394
حــس خـــوبـــيـــه كـــه نـــدونـــم اومــــد خونــه...يهو از پـــشـــت بـــغـــلـــم كـــنــى
از تـــرس جــــــيـــغ بـكــشم، سرتُ ببـــرى كنــــار گوشـــم و بـــگى:
نتـــرس، مـــنـــم...
يهـــو برَم گـــردونى سرمُ بــذارى رو قـــلبت و بـــگى: تا موقعى كه اين قـــلب ميزنه تو دنيا از هـــيــــچى نترس...
"آغــــــــــــوش"