تاریخ انتشار : اسفند 1393
گلى كه گلشن دين داغدار غربت اوست
بهار مرثيه خوان شب شهادت اوست
مدينه سر به گريبان هنوز ميسوزد
ز آتشى كه به دل از غم مصيبت اوست
شبى كه جامه ى خود را به ديگرى بخشيد
گواه عاطفه و كوثر كرامت اوست
بخوان حديث وفا را ز شرح كرب و بلا
كه گوشه گوشه ى آن دشت عشق و همت اوست
به قطره قطره ى اشك محب آل على
تمام عالم هستى رهين منت اوست