تاریخ انتشار : آذر 1393
همیشه پاییز رو دوست داشتم...
ولی امسال تلخ ترین پاییز عمرم رو سپری كردم...
مخصوصااينكه ماه رفتنت وازنومتولد شدنت،ماه تولد منم بود!...
"دلم خون شد ازاین افسرده پاییز
ازاین افسرده پاییزغم انگیز...
غروبی سخت محنت باردارد
همه درداست وبادل كاردارد...
شرنگ افزای رنج زندگاني ست
غم او چون غم من جاودانی ست.."
مرتضی جان غم ازدست دادنت جاودانه خواهدماند..
لطفا برای شادی روح بلندوپاكش یه صلوات ختم كنید.فقط همین.ممنون