داری چشماتو میبندی ... میگیره نبض احساسم ...
به جز تو هیچ کس و دیگه ... نه میبینم نه میشناسم ...
بخواب آروم گل بیتا ی بیتاب ... بگو جز تو تو قلبم جای کی هست ؟
دارم میسوزم از داغ نبودت ...
بیا بازم بخون واسم یکی هست ...
یکی هست ... تو قلبم ... که هرشب واسه اون مینویسم و اون خوابه ... نمیخوام بدونه واسه اونه که قلب من این همه بیتابه ...
سه هفتس که نبض احساسش نمیزنه ... 21 روزه که دیگه خدا نگرانش نیست ... 21 روزه که عصر پاییزیمون بدون اون میگذره ... 21 روزه که گل بیتا حالش خوب نیست ... 21 روزه که دل دنیا خونه ...
ولی ...
مرتضی ... همیشه ... اینجاس ... توی تمام قلب هایی که آرومشون کرد ...
خیالت راحت مرتضی جان !
هیچ صدایی جای خالی صداتو تو لحظه لحظه های زندگیم پر نمیکنه ...
برای شادی روح آسمونیش صلوات ...