این را برای کسی مینویسم...
که روزی دوستم داشت
به حرفهایم
به عشقم
به احساسم ..
احترام میگذاشت
برای کسی مینویسم که روزی نگرانم بود
روزی دلتنگم میشد
اما با آن همه نگرانیها
حرفها
واحساس
تنهایم گذاشت تنهای تنها.. .
ومن با تمام وجودم شکستم
ومن باتمام احساسم باتمام عشقم درخود شکستم
خورد شدم
ولی حتی کسی صدای شکستنم رانشنید
حتی کسی صدای خوردشدنم رانفهمید
درخودم شکستم مثل همیشه
امشب میخوام بنویسم ..
از تمام شب های تنهایم
می نویسم
ازتمام شب هایی که بیهوده انتظار کشیدم
ازشبهایی که انتظار دستهایی میکشیدم
که بی منت اشکهایم را پاک کند
مینویسم تا همه بدانند
شب هایی راکه با هق هق گریه هایم گذشت
می نویسم تا بدانند حتی
کسی نپرسید ازدل من
ازسکوت من
همش سکوت بود
و...
منو شب و تنهاییام
می نویسم برای خودم
برای تنهایی دل خودم...