گاهي اوقات برام سوال پيش مياد ك هدف ازخلقتم چي بوده!گاهي به شدت ازخودم متنفرميشم،گاهي هم خيلي خودمودوس دارم،ولي الان يجورتنفر نسبت به خودم دارم.. ميگن فروردينيا هرچي سرشون بياد ازمهربوني زياديشونه جريانه منه،بچه ها راهنماييم كنين عاغا دوس پسره دوستم زن داره اينا ك جداشدن (اززنش نه، ازدوستم ك جداشد) شماره منوداشت بهم اس داد ازم كمك خواس منه احمق جوابشو دادم،گفتم فكرشو ازسرت بنداز بچسب به زندگيت راهنمايش كردم به حرفاش گوش دادم،اخرشم زنش لطف كرد زنگ زدبه دوستم كه اهايي فلاني دوستت يه ماهه توكفه شوهرمه،حالا چيكاركنم؟ هيچ توجيهي واسه دوستم ندارم حرفامو باورنميكنه،من قصدم چيزي به غيرازكمك نبود،يه حس دوگانگي دارم هم خوشبختم هم بدبخت!