سه چهار ساله که بودم خیلی دلم می خواست مثل بابام سبیل داشته باشم و همیشه می گفتم چرا بابا سبیل داره من ندارم و انقد که آی کیو بودم اصلا نمی دونستم که دخترا هیچ وقت سبیل درنمیارن،انقدر سر این قضیه نق زده بودم که مامانم از دستم خسته شده بود تا اینکه یه روز همسایمون یه گوسفند قهوه ای کشتن و مامانم و خانم همسایه به این نتیجه رسیدن که با پشم گوسفند برا من سبیل درست کنن و بچسبونن پشت لبم، منم خوشحال! مدام جلو آینه بودم و یک روز از عمرمو از قیافه سبیل دارم لذتها بردم تا آرزو به دل نمونم ،ی همچین بچه ای بودم من!