تاریخ انتشار : مهر 1393
من" بے سرزمین تر از باد "سیاوش بودم لیکن در این روزها
جغرافیاے کوچک من بازوان توست و اے کاش تنگ تر شود سرزمین من..
و این روزها من در میان جهنم آدمیان بهشتے یافتھ ام کہ وسعت آن تنها بازوان یک مرد است..
مردے کہ بہ حد مرگ مے پرستمش.. و آرزویم این است کہ " اے کاشے "
در فردایش نباشد..
فرستنده : خواب طلایے ماهیان