سلام دوستای گلم...
خیلی از مطلباتون خوندم و تصمیم گرفتم امروز خودم بنویسم...
داداش حامد مطالبتو خوندم هیچی نمیتونه الان ارومت کنه تو فقط باید الان با خودت کنار بیای....
من یه دخترم یه دختری که تحمل ناراحتی هیچکسو نداشت... دختری که تو مهربونی و دلسوزی الگوی همه دوستاش بود...
ولی یه اتفاق ..یه نامردی...باعث شد بجای قلب سنگ تو دلم باشه... دلم واسه خوم خیلللللللللی تنگ شده...خیللللللللللللللللی
دو سال میگذره ولی هنوز فراموش نکردم ینی نمیشه و نمیتونم... هر روزم بیشتر از دیروز عاشق میشم...
دنیای منم اینطوریه دیگه چ میشه کرد خو...
عاشقم ولی دیگه نمیخوام حتی یه لحظه وجودشو تحمل کنم...
چون باور دارم که کسی که یه بار غرورمو له کرده و با بی رحمی تنهام گذاشته دوباره کارشو تکرار میکنه...
همیــــــــــــن
دوستتون دارم