تاریخ انتشار : مهر 1393
دانی که چرامهرجبین خاک حسین است؟
چون قببله ی دل پیکرصدچاک حسین است
دانی که چرا چوب شودقسمت اتش؟
بی حرمتیش برلب ودندان حسییییین است
دانی که چرا اب فراتست گل الود؟
شرمنده ز لعل ولب عطشان حسین است
دانی که چراکععبه ی حق گشته سیه پوش؟
یعنی که خداهم عزادار حسین است