تاریخ انتشار : مهر 1392
چقدر دوس د اشتم یک نفر از من میپرسید چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟
چرا لبخندهایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟
اما افسوس که هیچکس نبود .....
همیشه من بودم و من و تنهایی پر از خاطره..........
آری با تو هستم!با تویی که از کنارم گذشتی
و حتی یکبار هم نپرسیدی چرا چشم هایم همیشه بارانی است .