تاریخ انتشار : دي 1390
یه جوک به زبان شیرین محل زندگی خودم مازندران(نوشهر)مینویسم.
یته مردی بورده جنگل دو تا چش پشت یته دار بهیه بوته تو شیری بوته نا بوته تو خرسی بوته نا بوته تو پلنگی بوته نا بوته پس تو چی چی هستی بوته من اصغرم بوته پس تی چش چرا هتی بوه بوته دیشو کنس بخواردم منه دماسیه