یه شبایی گذشت اما ما اصن ازش نگذشتیم...!
یه شبایی هم بد گذشت...سخت گذشت...
یه شبایی داد زدیم اما جز دلمون هیچ کس صدامونو نشنید...!
یه شبایی همه چیز بود بجز اونی که باید می بود...
یه شبایی هوا عجیب دونفره بود اما همون شبا ما بودیمو تنهاییمون...
یه شبایی نفسمون برید از این همه بغض...
یه شبایی نفس کم آوردیم اما دووم آوردیم!...
یه شبایی فقط زنده بودیم...زندگی نکردیم!
یه شبایی زنده هم نبودیم...فقط بودیم!...همین...
حالا یک دقیقه سکوت بخاطر همه این شب هایی که با اندوه سپری کردیم...شب هایی که شاید بارهاو بارها توی تنهاییمون شکستیم و هیچکس نفهمید جز دلمون...دلی که بازی خورده بود و بوی سوختگی می داد!