"تا آخرش بخون به یاده قدیما "
نمیدونم قدیما قد ما کوتاه بود یابرف بیشتر میومد
نمیدونم دل ما خوش بود یا بیشتر خوش میگذشت
نمیدونم سلامتی بیشتر بود یا ما مریض نمیشدیم
نمیدونم ما بی نیاز بودیم یا توقع ها پایین بود
نمیدونم همه چی داشتیم یا چشم و هم چشمی نداشتیم
نمیدونم حوصله داشتیم یا الان وقت نداریم
نمیدونم چی داشتیم چی نداشتیم
فقط میدونم مثل اون موقع ها دیگه نمیخندیم
دیگه با تراش و پوست پرتغال تار عنکبوت درست نمیکنیم.
دیگه مادر بزرگی نیست که به شوق کرسی خونشون هر روز راهی خونشون باشیم.
دیگه با لوله خودکار بیک و تیغ تراش کاتر درست نمیکنیم
دیگه تو کوچه ها تو پیت های حلبی روغن آتش نمیکنن که بوی آتیشش آدمو مست کنه
یاد روزای خوش بودن های واقعی بخیر
کاش دوباره این چیزا هم مثل خیلی چیزا دوباره مد میشد