تو فوتبال با بچه محلا
اونیکه از همه چاقتتر بود، همیشه دروازبان بود

همیشه اونی که صاحب توپ بود ، میگفت کی بازی میکنه کی نه

زیاد قسم میخوردی پنالتی بود ، قسم نمیخوردی پنالــــــتی نبود

بــــازی زمــــانی تموم میشــــد ، وقـــتی همه خســـته میــــشدن

مهم نبود بازی چند چنده ، هرکی گلِ آخــر بازی رو میزد ، برنده بود

داور هم که موی زائد

اگه یه موقع توپ گیر نمیومد ، یه جورابی دبِ پلاستیکی چیزی

اگه یارکِشی آخر انتخاب میکـردی، دیگه امیدی واسه زندگی نبود

لحـظه ای که توپ مـیرفت زیر ماشینی که در حال حـرکته، پر استرسترین لحظه زندگی بود

وقـــــتی صــــاحب توپ عصــــبانی میشد، بازی تمــــوم میشد

دختر همســـایه از کوچه رد میشد، همه رونالدینیو میشدن

شلــــوارت، کفشـــت، پیرهـــنت پاره میشد، کـتک شـب رو ...

مسابقه با تیم کوچه بغلی مثل لشکر کـشی هیتلر به لهستان بود